Stilaan loopt het jaar ten einde. Deze tijd van het jaar kenmerkt zich door gebruiken, feesten en plechtigheden gebaseerd op gebeurtenissen in het verleden.
Het ritme van de natuur
Op het eerste gezicht lijken de kerkelijke tradities de toon aan te geven, maar als je kijkt naar het wezen ervan, dan zul je bemerken, dat het in feite gaat om de uitdrukking van het ritme van de natuur, van het levensritme ofwel de werking van de grotere kosmische orde.
Winter-zonnewende
In dit jaargetijde is de zon op weg naar haar meest zuidelijke punt. Op het Noordelijk Halfrond worden de dagen steeds korter, de nachten langer, de temperatuur daalt en de levenskracht trekt zich terug naar binnen. De zon staat drie dagen stil ten opzichte van de aarde. Het is midwinter, de winter-zonnewende.
24 december is de heilige avond, de Kerst-nacht, de gewijde nacht, in het Duits ‘Weihnachten’ genoemd. Vroeger werd deze nacht ook Moeder-nacht genoemd.
In deze nacht wordt het nieuwe licht geboren en wendt de levenskracht zich van binnen naar buiten. Het is het licht dat wedergeboren wordt. Het oude maakt plaats voor het nieuwe. Met Kerst en Nieuwjaar brengen de mensen goede wensen ofwel het nieuwe licht aan elkaar over.
Lichtfeest
In de Theosofische Vereniging vieren wij het Lichtfeest. Een korte ceremonie met kaarsen en muziek gevolgd door een verhaal en een gezellig samenzijn.
Het is tevens de sluiting van de eerste helft van het seizoen. We merken altijd hoe deze sfeervolle avond bijdraagt aan de onderlinge band. Wij hopen dan ook dat zoveel mogelijk leden aanwezig zullen zijn, want juist dát maakt het tot een mooie avond.
