Het begrip Westerse impliceert dat mysteriescholen kennelijk ook aanwezig waren in andere windrichtingen. En dat is uiteraard het geval zoals we aanstonds zullen merken. Als je een object wil bestuderen, een mens of een complete instelling zoals een mysterieschool is het van groot belang de achtergronden of beter gezegd de geschiedenis te leren kennen.
We lezen in “Mysteriescholen door de eeuwen heen” van Grace F. Knoche[1] over de periode dat Lemurië geleidelijk over ging in de periode van Atlantis. Tijdens die overgangstijd werd er een grote strijd gevoerd tussen de heren van licht en waarheid en de heren van duisternis en onwetendheid.
Bij de mensheid begon langzamerhand het verstand te ontwaken, maar verstand en intellect waren nog geen waarborg voor morele kracht. We kennen de verhalen waarin verteld wordt over Atlantis op de top van zijn intellectueel kunnen. De magie van de Lemuriërs, die een gave van de natuur was, verstoffelijkte in Atlantis en het volk gleed af in een orgie van stoffelijke toverij.
Niet alle Atlantiërs gleden af: er waren velen die sterk en zuiver bleven. Zij werden gekozen tot discipelen van de Broederschap die over de mensheid moest waken en deugd en discipline aanmoedigden. Die broederschap bestond overigens al in de latere tijd van Lemurië[2]. Het is deze broederschap die scholen stichtte, speciale trainingscentra waar mannen en vrouwen bijeenkwamen om onderricht te krijgen in de mysterietraditie.
De scholen waren eerst tamelijk open, maar naarmate Atlantis meer verzonk in zonde kregen de scholen een meer besloten karakter, maar bleven wel bestaan.
Over de spreker: Hans van Aurich is al vele jaren lid van de Theosofische Vereniging en heeft diverse bestuursfuncties bekleed.
Hij geeft al jaren lezingen over uiteenlopende onderwerpen zoals de Kabbala, Pythagoras en Delfische mysteriën en goddelijke taal.
[1] Mysteriescholen door de eeuwen heen – Grace F. Knoche. Uitgeverij Theosophical University Press 2015
[2] Idem, pagina 10
Ook uit andere bron is bewijs voor het bestaan van Atlantis. Edgar Cayce heeft readings gegeven aan meer dan 8000 mensen met vragen en problemen, en vele antwoorden hadden betrekking op een leven in Atlantis (zie het boek ‘Edgar Cayce over Atlantis’ geschreven door zijn zoon). Ook Ignatius Donelly (‘Atlantis, the antediluvian world’) en Scott Elliot (‘Legenden over Atlantisch en Lemurië’) hebben er uitgebreid over geschreven.