Op maandag 16 september gaf Guido Lamot in onze loge een lezing over Krishnamurti en zijn eerste boekje: Aan de voeten van de meester. Hij was 13 jaar(!) toen hij het schreef. De titel gaat eigenlijk over hemzelf; hij heeft als kind al onderricht gekregen van de Meester. Maar het gaat ook over ons: hoe kunnen wij ons ontwikkelen en het Pad betreden? Waarop moeten we letten, wat moeten we beoefenen?
Noodzakelijk is dat wij ons ontwikkelen op de volgende vier terreinen: Onderscheidingsvermogen, Begeerteloosheid, Juist gedrag en Liefde.
Onderscheidingsvermogen wil zeggen dat wij zien wat belangrijk is en wat niet. Weten wat goed en verkeerd is en daarnaar handelen. Wat helpt ons (en de maatschappij) te groeien en wat is nutteloos? Waarop richten we onze aandacht en energie?
Begeerteloosheid is een wat ouderwetse term voor niet gehecht zijn aan … Verlangen naar, willen hebben, geld, macht, veel plezier, veel spullen, enzovoort. Het borduurt voort op het eerste punt, wat is belangrijk en wat niet? Veel mensen denken dat ze niets zijn zonder al die zaken.
Maar we moeten leren inzien dat dit allemaal ‘buitenkant’ is. We moeten naar binnen, wie zijn we echt? Dáár is wijsheid en inzicht.
Juist gedrag vloeit weer voort uit het vorige punt. Krishnamurti deelde dat in zes kenmerken in: Zelfbeheersing in denken en Zelfbeheersing in handelen, Verdraagzaamheid, Blijmoedigheid, Op één punt gerichtheid, Vertrouwen.
Werk aan de winkel! Het dagelijks leven geeft ons alle mogelijkheid tot oefening! Als we bewust met deze zaken bezig zijn dan groeien we flink en worden alle ‘buitenkant’ zaken vanzelf minder belangrijk.
Liefde, het laatste maar ook het belangrijkste punt! De basis van het universum en van het leven! Als wij leren ons hart te openen en open te houden, dan zou de wereld met sprongen vooruit gaan. We hebben die kwaliteiten in ons, maar moeten oefenen ze bewust te gebruiken. Dan zullen we erop letten geen levend wezen te kwetsen en zullen we anderen willen helpen. Dan zijn we dienstbaar aan anderen, zonder erbij na te denken. Dan focussen wij ons op het goede en geven ongemerkt het voorbeeld van hoe het óók kan.
Dank voor deze avond, Guido, en ook voor de humor die je er in verweven hebt.