Lichtfeest

Stilaan loopt het jaar ten einde. Opnieuw is een cirkel rond. Deze tijd van het jaar kenmerkt zich door gebruiken, feesten en plechtigheden. Deze zijn terug te voeren op de historie, de traditie, voor velen de geloofstraditie. Op het eerste gezicht lijken de kerkelijke tradities de toon aan te geven, doch de kerk heeft zich in vroeger tijden met haar feesten en plechtigheden aangesloten op de gebruiken en feesten, zoals die reeds eeuwenlang plaatsvonden. Kijk je naar het wezen ervan, dan zal je bemerken, dat het in feite gaat om de uitdrukking van het ritme van de natuur, van het levensritme ofwel de werking van de grotere kosmische orde.

Het levensritme en de kosmische orde, die zich in dit jaargetijde uitdrukken, daar richten we ons nu op. Opnieuw dient de cirkel als leidraad en met name de baan, die de aarde om de zon maakt. Deze nemen we waar als de beweging van de zon om de aarde, de cyclische beweging, die telkens een jaar duurt.

Laten we eerst de zon nader bekijken. Wat betekent de zon voor de mens, voor de natuur, voor de aarde, voor het heelal? De zon is het centrum van ons zonnestelsel. Het is de bron van alle leven, de bron van licht en warmte. De zon geeft levenskracht, onvoorwaardelijk en onbegrensd. De zon is derhalve eveneens het zinnebeeld van de oerbron, van het licht van de oneindige Geest ofwel het eeuwige licht. De oerbron, waaruit alle leven voortkomt. Het licht en de kracht, waaruit ook de mens voortkomt en waaruit wij leven. Het eeuwige licht is derhalve ook in de mens besloten.

Van de oorsprong, van de oerbron wordt de levenskracht uitgezonden en daarheen keert zij ook terug.

Op deze ledenavond voeren we de kaarsenceremonie uit, luisteren we muziek en leest iemand een winter- of kerstverhaal voor.

Ledenavond: ‘Lichtfeest’

Stilaan loopt het jaar ten einde. Opnieuw is een cirkel rond. Deze tijd van het jaar kenmerkt zich door gebruiken, feesten en plechtigheden. Deze zijn terug te voeren op de historie, de traditie, voor velen de geloofstraditie. Op het eerste gezicht lijken de kerkelijke tradities de toon aan te geven, doch de kerk heeft zich in vroeger tijden met haar feesten en plechtigheden aangesloten op de gebruiken en feesten, zoals die reeds eeuwenlang plaatsvonden. Kijk je naar het wezen ervan, dan zal je bemerken, dat het in feite gaat om de uitdrukking van het ritme van de natuur, van het levensritme ofwel de werking van de grotere kosmische orde.

Het levensritme en de kosmische orde, die zich in dit jaargetijde uitdrukken, daar richten we ons nu op. Opnieuw dient de cirkel als leidraad en met name de baan, die de aarde om de zon maakt. Deze nemen we waar als de beweging van de zon om de aarde, de cyclische beweging, die telkens een jaar duurt.

Laten we eerst de zon nader bekijken. Wat betekent de zon voor de mens, voor de natuur, voor de aarde, voor het heelal? De zon is het centrum van ons zonnestelsel. Het is de bron van alle leven, de bron van licht en warmte. De zon geeft levenskracht, onvoorwaardelijk en onbegrensd. De zon is derhalve eveneens het zinnebeeld van de oerbron, van het licht van de oneindige Geest ofwel het eeuwige licht. De oerbron, waaruit alle leven voortkomt. Het licht en de kracht, waaruit ook de mens voortkomt en waaruit wij leven. Het eeuwige licht is derhalve ook in de mens besloten.

Van de oorsprong, van de oerbron wordt de levenskracht uitgezonden en daarheen keert zij ook terug.

Op deze ledenavond voeren we de kaarsenceremonie uit en leest iemand een winter- of kerstverhaal voor.

16 december vieren we het Lichtfeest

“Laat het licht van je wezen, het bewust kennen van je ware zelf, uitstralen naar de mensen om je heen.”

Een Bijbeltekst vertaald uit het Aramees en een oproep tot zelfkennis. Want dat is wat ‘licht’ in de diepste zin betekent, niet alleen in het Aramees.
 
Een mooi advies voor de donkere dagen voor Kerst, die leiden naar de komst van het licht, juist als de dagen het kortst zijn en weer gaan lengen.
 
Op maandagavond 16 december komen wij als de leden van de Loge bij elkaar om het Lichtfeest te vieren. Het is tevens de sluiting van de eerste helft van het seizoen.
 
We merken altijd hoe deze sfeervolle avond bijdraagt aan de onderlinge band. Wij hopen dan ook dat zoveel mogelijk leden aanwezig zullen zijn, want juist dát maakt het tot een mooie avond.

17 december 2018: Lichtfeest

Op maandagavond 17 december komen de leden van de Loge bij elkaar om het Lichtfeest te vieren.

Stilaan loopt het jaar ten einde. Opnieuw is een cirkel rond, met name de baan die de aarde om de zon maakt.

Deze tijd van het jaar kenmerkt zich door gebruiken, feesten en plechtigheden. Als je naar het wezen ervan kijkt, zul je bemerken dat het in feite gaat om de uitdrukking van het ritme van de natuur, het levensritme ofwel de werking van de grotere kosmische orde.

De zon, het centrum van ons zonnestelsel, is de bron van alle leven, de bron van licht en warmte. De zon geeft levenskracht, onvoorwaardelijk en onbegrensd. De zon is derhalve eveneens het zinnebeeld van de oerbron, het Al, waaruit alle leven en ook de mens voortkomt en waaruit wij leven.

In dit jaargetijde is de zon, gezien vanaf de aarde, op weg naar haar meest zuidelijke punt, de winterzonnewende of midwinter (Latijn: solstitium brumalis ofwel zonnestilstand), dat zij bereikt op 21 december. Op aarde wordt deze positie gemarkeerd door de Steenbokskeerkring. We kennen dit als de kortste dag. De zon staat drie dagen in dit punt stil. De drie dagen van midwinter noemt men heilige dagen. De levenskracht heeft zich teruggetrokken in de stoffelijke vorm.

24 december is de heilige avond, de Kerst-nacht, de gewijde nacht, ‘Weihnachten’ in het Duits. Vroeger werd deze nacht ook Moeder-nacht genoemd.

De zon, het licht, wordt wedergeboren en de levenskracht wendt zich weer van binnen naar buiten. Met de wedergeboorte van de zon wordt nieuwe levenskracht geschonken.

De jaarwisseling vindt met recht plaats in deze tijd. Het oude maakt plaats voor het nieuwe. Met Kerst en Nieuwjaar brengen de mensen goede wensen ofwel het nieuwe licht aan elkaar over.

Lichtfeest, theosofie Den Haag, Loge van de TVN

18 december: Lichtfeest voor leden van de Loge

Stilaan loopt het jaar ten einde. Deze tijd van het jaar kenmerkt zich door gebruiken, feesten en plechtigheden gebaseerd op gebeurtenissen in het verleden.

Het ritme van de natuur

Op het eerste gezicht lijken de kerkelijke tradities de toon aan te geven, maar als je kijkt naar het wezen ervan, dan zul je bemerken, dat het in feite gaat om de uitdrukking van het ritme van de natuur, van het levensritme ofwel de werking van de grotere kosmische orde.

Winter-zonnewende

In dit jaargetijde is de zon op weg naar haar meest zuidelijke punt. Op het Noordelijk Halfrond worden de dagen steeds korter, de nachten langer, de temperatuur daalt en de levenskracht trekt zich terug naar binnen. De zon staat drie dagen stil ten opzichte van de aarde. Het is midwinter, de winter-zonnewende.

24 december is de heilige avond, de Kerst-nacht, de gewijde nacht, in het Duits ‘Weihnachten’ genoemd. Vroeger werd deze nacht ook Moeder-nacht genoemd.

In deze nacht wordt het nieuwe licht geboren en wendt de levenskracht zich van binnen naar buiten. Het is het licht dat wedergeboren wordt. Het oude maakt plaats voor het nieuwe. Met Kerst en Nieuwjaar brengen de mensen goede wensen ofwel het nieuwe licht aan elkaar over.

Lichtfeest

In de Theosofische Vereniging vieren wij het Lichtfeest. Een korte ceremonie met kaarsen en muziek gevolgd door een verhaal en een gezellig samenzijn.

Het is tevens de sluiting van de eerste helft van het seizoen. We merken altijd hoe deze sfeervolle avond bijdraagt aan de onderlinge band. Wij hopen dan ook dat zoveel mogelijk leden aanwezig zullen zijn, want juist dát maakt het tot een mooie avond.

Aankomende evenementen