Witte Lotusdag is een herdenkingsdag, die ieder jaar wordt gehouden op, of zo dicht mogelijk bij, 8 mei.
Op deze dag wordt het overlijden van Helena Petrovna Blavatsky in 1891 herdacht.
Henry Steel Olcott heeft deze gedenkdag ingesteld in 1892. Hij wenste dat alle loges over de gehele wereld jaarlijks op de achtste mei samen zouden komen en dan ‘op een of andere waardige wijze’ de gevoelens van genegenheid en respect tot uitdrukking zouden brengen ‘voor haar die ons de weg naar de hoogste kennis heeft voorgehouden’.
Door deze dag zoveel mogelijk op 8 mei te vieren ontstaat er een sterke gerichte stroom van aandacht, die de gehele wereld omspant. Het vuur dat door H.P. Blavatsky is ontstoken, wordt als het ware weer aangewakkerd en opnieuw bezield.
Witte Lotusdag is bij uitstek een dag waarop alleen leden samenkomen, om de drie doelstellingen van de Vereniging die zij hebben onderschreven gezamenlijk te onderstrepen en te verdiepen. Het gaat om de vernieuwing van een vrijwillig opgenomen taak.
Er zijn enkele vaste regels voor deze viering: De logeleden brengen witte bloemen mee en de logezaal wordt daarmee gesierd. Tijdens de viering wordt vaak voorgelezen uit enkele boeken die H.P. Blavatsky erg dierbaar waren:
De Bhagavad Gītā
Het Licht van Azië
De Stem van de Stilte
De lotus is het symbool van de evoluerende mens. De lotus zoekt vanuit de donkere materie door het water zijn weg naar boven, waar zij haar zuivere witte kroon voor de zon opent.
De creativiteit van de leden kan ertoe leiden dat er b.v. een soort ceremonie van wordt gemaakt, waarbij ieder een door hem meegebrachte zuiver witte bloem aanbiedt. Soms wordt door ieder lid een bijdrage in de vorm van een korte tekst, een gedicht of een meditatie geleverd. De bloemen worden later naar een zieke gebracht of, als die er niet is, weer onder elkaar verdeeld.
Witte Lotusdag mag geen treurige gedenkdag of persoonsverheerlijking van H.P.B. zijn. Wel is het een oproep tot levende, doorleefde Theosofie.
Mahatma Gandhi (1869-1948): Karma Yogi en Geweldloze Strijder tegen Onrecht en Onderdrukking’ – Victor van Bijlert | Een van de weinige strijders tegen onrecht en koloniale onderdrukking die (a) succesvol was, en (b) gewelddadige methoden volledig afzwoer om zijn doelen te bereiken, was de Indiase vrijheidsstrijder Mahatma Gandhi.
In deze lezing gaan we kort in op het leven van Mohandas Karamchand Gandhi, zijn ideologische ontwikkeling en de geweldloze methoden die hij in Zuid-Afrika ontwikkelde en met redelijk succes ook in Brits-Indië toepaste.
Voor theosofen is Gandhi ook een interessante figuur: Gandhi was weliswaar geen theosoof maar was wel beïnvloed door theosofische literatuur. Zijn voornaamste inspiratiebronnen waren echter religieus: de Bijbel, de Bhagavad Gītā maar ook het Yoga Sutra. In de lezing zullen we zien hoe Gandhi zijn geweldloze strijdmethode ontwikkelde in het licht van uitspraken in het Nieuwe Testament en de ethiek van het Yoga Sutra (op deze bron is in de literatuur over Gandhi niet of nauwelijks gewezen). Uit Gandhi’s ervaringen zijn ook waardevolle lessen voor de hedendaagse wereldpolitiek te trekken.
Victor van Bijlert studeerde Sanskriet, Indiase filosofie en cultuurgeschiedenis in Leiden. Hij doceerde onder meer aan Indian Institute of Management Calcutta, Universiteit Leiden en de Vrije Universiteit Amsterdam.
Hij houdt zich bezig met Indiase talen, cultuur, religies en geschiedenis. Een van zijn belangstellingen betreft het leven en werk van Mahatma Gandhi waarover hij aan de Vrije Universiteit enige jaren cursussen gaf.
Witte Lotusdag is een herdenkingsdag, die ieder jaar wordt gehouden op, of zo dicht mogelijk bij, 8 mei.
Op deze dag wordt het overlijden van Helena Petrovna Blavatsky in 1891 herdacht.
Henry Steel Olcott heeft deze gedenkdag ingesteld in 1892. Hij wenste dat alle loges over de gehele wereld jaarlijks op de achtste mei samen zouden komen en dan ‘op een of andere waardige wijze’ de gevoelens van genegenheid en respect tot uitdrukking zouden brengen ‘voor haar die ons de weg naar de hoogste kennis heeft voorgehouden’.
Door deze dag zoveel mogelijk op 8 mei te vieren ontstaat er een sterke gerichte stroom van aandacht, die de gehele wereld omspant. Het vuur dat door H.P. Blavatsky is ontstoken, wordt als het ware weer aangewakkerd en opnieuw bezield.
Witte Lotusdag is bij uitstek een dag waarop alleen leden samenkomen, om de drie doelstellingen van de Vereniging die zij hebben onderschreven gezamenlijk te onderstrepen en te verdiepen. Het gaat om de vernieuwing van een vrijwillig opgenomen taak.
Er zijn enkele vaste regels voor deze viering: De logeleden brengen witte bloemen mee en de logezaal wordt daarmee gesierd. Tijdens de viering wordt vaak voorgelezen uit enkele boeken die H.P. Blavatsky erg dierbaar waren:
De Bhagavad Gītā
Het Licht van Azië
De Stem van de Stilte
De lotus is het symbool van de evoluerende mens. De lotus zoekt vanuit de donkere materie door het water zijn weg naar boven, waar zij haar zuivere witte kroon voor de zon opent.
De creativiteit van de leden kan ertoe leiden dat er b.v. een soort ceremonie van wordt gemaakt, waarbij ieder een door hem meegebrachte zuiver witte bloem aanbiedt. Soms wordt door ieder lid een bijdrage in de vorm van een korte tekst, een gedicht of een meditatie geleverd. De bloemen worden later naar een zieke gebracht of, als die er niet is, weer onder elkaar verdeeld.
Witte Lotusdag mag geen treurige gedenkdag of persoonsverheerlijking van H.P.B. zijn. Wel is het een oproep tot levende, doorleefde Theosofie.
Het is alweer bijna Witte Lotusdag (8 mei), de dag waarop wij HPB herdenken. De witte lotus is een symbool van heelheid, van eenheid. De lotusbloem bevat een symbolische boodschap in het hindoeïsme, het boeddhisme, de Egyptische religie en elders in de wereld.
Aangezien de lotus traditioneel wordt afgebeeld met acht bloembladen, stelt zij de acht windrichtingen van het kompas voor en aldus de totaliteit of heelheid van de ruimte, daar acht het getal is van kosmisch evenwicht.
Witte Lotusdag zelf kan gezien worden als een weergave van de eenwording van dualiteiten. Enerzijds als een gedachtenis aan het leven van HPB en haar prestaties bij de herdenking van haar dood, staat Witte Lotusdag voor tijd en onvolmaaktheid. HPB was een grootse vrouw. Maar zij was een mens, en alle menselijke wezens zijn onvolmaakt tot zij de staat bereiken van zevende ronde evolutie.
Kolonel Olcott benadrukte twee dingen: dat HPB een onvolmaakt mens met zwakke plekken was en dat zij een grootse leraar was en een bewonderenswaardige exponent van de weg naar heiligheid, dat wil zeggen, de weg naar de eenheid van zijn.
Witte Lotusdag is een herdenkingsdag, die ieder jaar wordt gehouden op, of zo dicht mogelijk bij, 8 mei.
Het is alweer bijna Witte Lotusdag (8 mei), de dag waarop wij HPB herdenken. De witte lotus is een symbool van heelheid, van eenheid. De lotusbloem bevat een symbolische boodschap in het hindoeïsme, het boeddhisme, de Egyptische religie en elders in de wereld.